Dag 14: Canyon de Chelly National Monument

Chinle (AZ) – Farmington (NM)

Wat een heerlijke nacht was dat. Gister niet al te laat naar bed en na negen uur slaap, nog voordat de wekker gaat, pas wakker worden. Blijkbaar hadden we dit even nodig. Respect aan iedereen die elke dag in de vakantie voor dag en dauw op staat. Na een aantal dagen vroeg op staan, zijn we dát eigenlijk beu. Helaas komen er nog een paar rijdagen aan in deze vakantie, dus ontkomen we daar niet aan. Maar vandaag even niet. Vandaag even in de relaxtmodus.

Rond een uur of half 10 lopen we naar Junction Restaurant voor een ontbijtje. Martijn kiest voor de Park Ranger Omelet en ik ga voor een Veggie Omelet. Beide met hashbrowns

Het gaat er goed in en als we weer terug op de kamer zijn, pakken we onze spullen in en checken we uit. Canyon de Chelly ligt op nog geen vijf minuten rijden van ons hotel. Het park bestaat uit vier grote canyons en een aantal kleine zijcanyons. De vier grote kloven zijn Canyon del Muerto, Black Rock Canyon, Canyon de Chelly en Monument Canyon. De ondiepe modderige Chinle Wash stroomt door de canyons heen. Deze canyons worden nog steeds bewoond door de Navajo Indianen. Het park bestaat uit twee delen: de South Rim en de North Rim. De South Rim heeft een eindpunt, maar de North Rim niet. Via de North Rim kun je ook het park weer uit.

We rijden als eerste naar het Welkomecenter en nemen daar een plattegrond mee. Omdat we via de North Rim naar Farmington kunnen rijden, besluiten we om eerst de South Rim te bezoeken en daarna de North Rim. Dat is geheel tegen het advies in, aangezien je in de ochtend beter zicht hebt bij de uitkijkpunten vanaf de North Rim en in de middag is het zicht juist beter vanaf de South Rim.

Het eerste punt waar we stoppen is Tunnel View. Je kunt via een trapje naar beneden, maar op mijn papiertje met aantekeningen welke ik van Ontdek-Amerika.nl heb gehaald staat dat hier het uitzicht nog niet spectaculair is.

Laten we dan vooral niet die wandeling in de hitte maken. De tweede stop is bij Tsegi Overlook. Vanaf hier heb je meteen uitzicht in de canyon en dat ziet er meteen al top uit!

Bij White House Overlook zien we beneden één van de grootste ruïnes van het park. Deze White House Ruïns zijn bewoond geweest tussen de jaren 1040 en 1275. Er loopt een wandelpad naar de ruïne toe, maar deze besluiten wij niet te lopen. De lengte hiervan is 4 kilometer en vooral de terugweg schijnt zwaar te zijn, omdat je dan weer naar boven moet. Ze geven aan dat het circa 2 uur lopen is, retour. Ondanks dat het nog redelijk vroeg op de dag is, voelt de temperatuur toch behoorlijk warm. Nee, vandaag even geen wandelingen.

 

Daarna maken we nog een stop bij Sliding House Overlook en Spider Rock Overlook. Vooral deze laatste is erg indrukwekkend. Spider Rock is een smalle, in tweeën gespleten zandstenen pilaar, die 244 meter boven de omgeving uitsteekt. Het uitkijkpunt bevindt zich ongeveer 300 meter boven de bodem van de canyon, je kijkt dus op Spider Rock neer. Volgens een Navajo legende is Spider Rock de verblijfplaats van Spider Woman, de spinnenvrouw die mensen heeft geleerd hoe ze moeten weven.

Bij Spider Rock Overlook zijn we meteen aan het eind van de South Rim. We rijden dus dezelfde weg weer terug naar het welkomstcenter. En vanaf daar rijden we de North Rim op. Achtereenvolgens bezoeken we Antelope House Overlook en Mummy Cave Overlook. Vooral de laatste is echt prachtig! Deze ruïne is ook één van de grootste van het park en is bijna 1000 jaar lang permanent bewoond geweest. De laatste bewoners zijn omstreeks het jaar 1300 weggetrokken.

Dan verlaten we het park en via Tsaile en Lukachukai rijden we naar Red Valley. Iets na Lukachukai rijden we ineens tussen prachtige rode rotsen en een leuk slingerweggetje.

En net na Red Valley rijden we New Mexico in. Woohoo, onze laatste continentale staat van Amerika.

Nu hebben we 48 staten bezocht. Alleen Alaska en Hawaï nog. In Shiprock besluiten we even te stoppen bij een McDonalds. We hebben nog niet geluncht, maar hebben ook geen zin in een groot broodje of hamburger. We kiezen beide dit keer voor een yoghurtje.

Iets voor half 5 zijn we bij ons hotel Comfort Inn in Farmington. We verblijven hier twee nachten en als we inchecken krijgen we kamernummer 220 op de tweede verdieping. Wat ons opvalt is dat ze hier geen lift hebben. Dat zijn we eigenlijk niet gewend van een Comfort Inn. Maar gelukkig is de kamer niet ver weg. Dit keer hebben we een King-Suite geboekt en dat betekent dat er ook een grote bank met een tafeltje erbij zit. Hierdoor wordt de kamer lekker groot.

Nadat we de kamer goedgekeurd hebben, halen we de koffers uit de auto en gaan er dan meteen weer vandoor. Het is nog niet zo heel laat en we hebben zin om even de Target en Walmart af te struinen. Bij de Target kopen we niets, maar bij de Walmart slaan we een fles Rosé Moscato in. Na al dat bier is een wijntje ook wel eens lekker. Verder zie ik leuke slippers hangen. De mijne thuis zijn kapot. Laatst heb ik wel een paar gekocht bij de Dollar Tree (voor 1 dollar!), maar deze hebben memory foam.

Nadat we uit gewinkeld zijn is het tijd om wat te eten. Dat doen we dit keer bij Texas Roadhouse, wat tegenover de Walmart zit. De gehele vakantie hebben we nog geen steak op en waar kun je die beter eten dan bij Texas Roadhouse?

We bestellen beide een sirloin van 11 oz. Dat is ongeveer 310 gram. Behoorlijk groot dus! Maar we hebben er ook enorm veel zin in. Het smaakt ook weer erg voortreffelijk!

Na het eten rijden we nog even naar de Best Buy. Niet dat we iets nodig hebben, maar gewoon even het Amerikaanse gevoel proeven in deze winkel. Altijd leuk.

Rond half 9 zijn we weer terug op de kamer. Snel maak ik het verslag van vandaag af en genieten we de avond van onze heerlijke fles wijn.

Aantal gereden mijlen: 171 (275 km)
Weertype: warm en zonnig